अभाव हुन्न मल बिउ कहिल्यै, भन्देउन सरकार

डा. सदानन्द कडेल  |  साहित्य  |  असार १५, २०७८

छुपुमाछुपु धान रोप्दै किसान, असारको पन्ध्रमा 
धपक्कै बल्ने मुहार तिम्रो, बिर्साउने चन्द्रमा  

साहामा हरिस जोतारा नारा, हल गोरु नारेर
कुलो र समाहा झारेर पानी, हिलाम्मे पारेर 
कोही छन् साउदै कोही बाउसे लाउदै, पौरखी अपार
धान् रोप्दै खेतमा असारे भाखा, गाउँदैछन् रोपार । 
छुपुमाछुपु ....

बिउका मुठा फ्याँक्दिन्छ लाठे, दबदबे हिलोमा 
लपक्कै गिलो छ्यापिन्छ हिलो, गुन्यु र चोलोमा 
अन्जुली भरी उठाई हिलो, लाठेलाई निसान
कम छैनन् रोपार रमाइलो गर्न, अब्बल किसान । 
छुपुमाछुपु ....

घरबेटी आमा ल्याउदैछिन् खाजा, दही–चिउरा तरकारी 
रोपेर मानो फलाउने मुरी, भर्दिने भकारी  
किसानको पौरख सार्थक संधै, बगाउँदा पसिना 
असारमा रोप्दा गरामा झुल्छ, मङ्सिरमा मसिना । 
छुपुमाछुपु ....

रोपेका बिउ कोपिला फूल्न, भूकम्प रोक्दैन 
लहमा लह धान् बाला झुल्न, कोभिडले छेक्दैन 
फर्केर आइदेउ परदेशी युवा, तिम्रो छ दरकार 
अभाव हुन्न मल बिउ कहिल्यै, भन्देउन सरकार ।  
छुपुमाछुपु ....