आमाको अस्तित्व

आमाको अस्तित्व

सुशीला नेपाल  |  साहित्य  |  असार २६, २०७८

 कोभिडको बिरामी हुँ या अरु रोगको सिकार 
जब बिस्तारामा पर्छु आउँछ आमाको आकार 
अरु बेला गाली गरेऊ होला । आमा, पिटाई पनि खाए होला 
बिरामी पर्दा तिम्रो साथ नपाउँदा झन् शिथिल पार्छ होला 
तिमीले दिएको औषधी ले नै छिटै निको हुन्छु होला ।  

तर 
कहाँ पाउनू तिम्रो साथ पराई घरमा लखेट्यौ 
सात कोष पारी पुगे अब अझै किन सताऊँछेउ ।
राती सपनामा तिम्रो साथ पाउँछु
 बिपनामा टोलाएर खै कता हराउँछु ।

तिम्रो हातको तातो पानी खाए मात्र ठिक हुन्छु 
आशु आउँदा तिमीलाई हेर्दा  भाग्यमानी ठान्छु ।
यहाँ साथ कसले दिन्छ र आमा स्वार्थ दुनियाँ छ 
कोखमा  बसेको म, तिमी बाहेक अरु कसले सुन्छ ।

गर्भमा राख्यौ  अनि हुर्कायौ आज विदेश छु 
तिम्रो आशा सबै निराशा  बनाएछु ।
त्यसैले होला आमा आज आफैसँग डराएको छु 

सन्सार मा तिम्रो नाम चलेको छ 
दुःख तिमीले पाएको छौ सहारा मलाई चाहिएको छ 
सन्सारको रित लाई चिर्नुपर्छ एक दिन आमालाई सुख दिनुपर्छ 
त्यै भन्दा भन्दा दिन गइसक्छ जब समय ले नेटो काट्छ अनि 
छोराछोरीको आँखा खुल्छ । यादहरूले बाटो बनाउँछ अनि  
पछुतोले आँखा रसाउँछ तिम्रो तस्बिर हेरी मेरो मनले बोलाउँछ ।