मौका सिर्फ मौका

बिन्दु अधिकारी ढकाल  |  साहित्य  |  असार २७, २०७७

मेरो घरबाट उत्तर नाका
यस्तो छ साथी खाका
सम्झ, 
रेखोपाखो खेतीपाती छ उसको यता
रनघन चौबाटो 
खुल्ला रहने चउर हो । 
तामझामले पालेका गाईभैंसी
भरी–भरी गोठ 
दुहुनुको वास्तविकता 
सम्झ, त्यो यथार्थ  
उस्कै चाहिँ आवश्यकता हो । 
किसान हुनुको कर्म
किसान हुनुको मर्म
किसान हुनुको धर्म
किसान हुनुको ढंग
असारपन्ध्र झैं चटारो मलाई
तर हैन, हतार छैन
उता, उत्तरी नाका
लादिन खरो झटारो यता । 
सुन है साथी,
त्योभन्दा पनि उदेक त 
मलमाटो पानीको जोहो
छाटकाटले गोडमेलका बिरुवा 
चाँजो न पाँजो
वाउसे न रोपार 
तैपनि मानौँ, 
अजिँङगरको आहारा दैव ! 
हे वसुधा ! 
बताइदेऊ छेउकुना उकुसमुकुस कुरा 
दृष्टी नजर कता हो कता 
हेक्का छ/ छैन फन्का 
आकाश पाताल कन्सुत्ले चालको धक्का । 
अचम्म, 
यस्तो हाउभाउ 
देखेर नि साथी 
तमास सकस भो दिनचर्या ।
सोइढोले झैं हो–हल्ला पनि खोइ
के के हो ठट्टा...
उछिनपाछिन चर्को आवाजका कुरा– 
कुकुरको पुच्छर बाङगो भनेर 
दैनिक अपवाह र हल्ला ।  
उत्तरबाट दक्षिण सिमा 
मौका सिर्फ मौका .... 

धनकुटा, हाल काठमाडौं