'ऐय्या... ।' बुढीऔँला नङैनेर प्याट्ट फुटेर रगत बग्यो । मलाई दुख्नसम्म दुख्यो । किन नदुख्नु पनि ? औँला फुटेर नङ् वाप्याक्क भएपछि कस्लाई हो र ? नदुख्ने भनेको । कथा, कहानी लेख्ने र खोज्ने सुरमा म कताकता हिँड्दाहिँड्दै आफैँ टोलाएछु...

कोभिडको बिरामी हुँया अरु रोगको सिकार जब बिस्तारामा पर्छु आउँछ आमाको आकार अरु बेला गाली गरेऊ होला । आमा, पिटाई पनि खाए होला बिरामी पर्दा तिम्रो साथ नपाउँदा झन् शिथिल पार्छ होला तिमीले दिएको औषधी ले नै छिटै निको हुन्छु...

नियात्रा लेख्ने हुटहुटीले दुई दशक पुरानो यात्राको डायरी पल्टाउन बाध्य बनायो। डायरीले दुई दशक अगाडि विताइएकाे जवान अवस्थामा आफू पुगेको अनुभूति नहुने कुरै भएन ।यसको मतलब अहिले बुढो भएँ भन्न खोजिएको चाही पक्कैहैन। आधा शताब्दी रुपी बेसक्याम्पबाट उकालो लागिसके पनि...

काठमाडौँ । नेपाल प्रज्ञाप्रतिष्ठान, दर्शनशास्त्र विभागद्वारा महिला अध्ययन केन्द्रसँगको सहकार्यमा ८१ औँ योगमाया स्मृति दिवसका अवसरमा प्रज्ञा भवनमा मङ्गलबार पौरस्त्य दर्शनका आलोकमा महिला विषयक विचारगोष्ठी आयोजना गरिएको छ । आधा भर्चुअल र आधा प्रत्यक्ष ढङ्गबाट आयोजित उक्त विचारगोष्ठीको प्रज्ञाप्रतिष्ठानका कुलपति...

अहिलेसम्म पत्ता लागेको दोहोरो संवाद गरेर आफ्ना कुरा भन्ने र अरूका कुरा सुन्ने अनि त्यसमा चिन्तन गर्न सक्ने चेतनशील प्राणी मानव हो, मानिस हो । यहाँ मानिस भनेको सम्पूर्ण मानव समुदायलाई इङ्गित गरिएको हो । कहिले लाग्छ, मानिसले कति सृजनात्मक...

मानवजीवन चुनौती नै चुनौतीहरुको पहाड हो । यसलाई सामाना गर्दै जीवनलाई अवसरको रुपमा सदुपयोग गरौँ । मानव जीवन जिज्ञाषा समस्या चुनौति, सघर्ष, धैर्यता शाहस सहनशिलताको समिश्रण सङघ हो । यसलाई सहि तरिकाले बुझन सके सकारात्मक आखाँले हेर्नसके जीवन फुलै फुल...

विषय प्रवेश : पहिलो पटक छुई भएकी कन्यालाई बाबु वा दाइहरूले नदेखून् भनेर २२ दिनअन्तै लगेर राख्ने चलन थियो । बिस्तारै १५ दिनमा झर्यो । त्यसपछि ७ दिनमा झर्यो । झर्ने क्रम रोकिएको छैन । यो हाम्रो धादिङतिरको वस्तुस्थिति हो...

सारा दिन नै आज झरी परिरह्यो शायद तिम्रो आँशु होकि झरिरह्यो एक्लै छोडेर मलाई यो संसारमा तिमी विलायौ खोई कुन सगरमा आकाशधर्तीले खै के कुरा गरिरह्यो सारा दिन नै आज झरी परिरह्यो शायद तिम्रो आँशु होकि झरिरह्यो सम्झेकै छु तिमीलाई...

बिहानबिहानै सिपाही बतास सुख्खा स्पर्शको बिगुल फुक्दै मेरो बाँझो मन तर्साउन आइपुग्छ उसले नदीलाई उडाउन सक्दैन बादल नबाएर हुरीको रकेटले आकाशतिर । खडेरीसँगको मुठभेडमा क्षतविक्षत भएर रगतको सावारमा निथु्रक्क हुन असमर्थ छ बादल प्यासले प्याकप्याक्ती बनेर खसेका छन् चराचुरुङ्गीहरू हाँगाबाट...

थुनिएर बन्द कोठामा भ्याक्सीन कुरिरहेका सोर्समा लाइन लागिरहेका भ्याक्सीनमा जविन छ या मृत्यु के ग्यारेन्टी कहाँ छ सुरक्षा मृत्युको फेरि तेस्रो भेरियण्टको त्रसादि पालेर व्यवहारमा डमाडोल डुबेका ए मेरा सन्तानहरु जाग उठ र आऊ घर फोरेर बन्दकोठा निस्क बाहिर बाँच्न...

काठमाडौँ । यस वर्षको आदिकवि भानुभक्त पुरस्कार नेपाली वाङ्मयको संवद्र्धनमा पुर्याइएको विशिष्ट योगदानका निमित्त इतिहासकार ज्ञानमणि नेपाललाई प्रदान गरिने भएको छ । सो पुरस्कार यही असार २९ गते २०८ औँ भानुजयन्ती समारोहमा प्रदान गरिनेछ । पुरस्कारको राशि रु एक लाख...

छुपुमाछुपु धान रोप्दै किसान, असारको पन्ध्रमा धपक्कै बल्ने मुहार तिम्रो, बिर्साउने चन्द्रमा साहामा हरिस जोतारा नारा, हल गोरु नारेर कुलो र समाहा झारेर पानी, हिलाम्मे पारेर कोही छन् साउदै कोही बाउसे लाउदै, पौरखी अपार धान् रोप्दै खेतमा असारे भाखा, गाउँदैछन्...

अतीतमा पुग्दा लाग्छ, म त्यही बेलामा छु र पहिलेका ती सम्पूर्ण पुराना यादहरू तरोताजा भएर आउँछन् । बा हुनुहुन्थ्यो, आमा हुनुहुन्थ्यो, घरमा हजुरआमा हुनुहुन्थ्यो, बाँकी जेठी फुपू जसलाई हामी ठुल्दिदी भन्थ्यौँ । उहाँ बाथले कुँजिनु भएको थियो र उमेर पनि...

युवा गर्जदा राष्ट्र ब्युझेको हेर बैरो नबनी । नेता पुत्रको अभिलाषा चुलिदा थेग्न के सक्नु ? अन्नको याम भागमा खल्यामट्या कमैया रुष्ट । हुँदा खाने म धनको जग्जगीमा घून बनीछु । हामी नेपाली सिरुपाते खुकुरी मूलको पानी । आदर्श बिर्सियो...

आँगनका डिलमा बसेर आकाशका सेता बादलका ढिकाहरू नियाल्दै उसको प्रतीक्षामा हुन्छु म । जब आकाशमा कालो बादल सलबलाउन थाल्छ र उच्च स्वरले असारे गीत गाउँन थाल्छन् भ्यागुताहरू यो मनमा त्यसै त्यसै आशाका तारहरू बज्न थाल्छन् । म एकै नजरमा पढ्न...

रगत पसिनाले सिंचीत माटोमा अङ्कुरित बिज हुर्काउँदै, पल्लवित लोकतन्त्रको वृक्षमा गणतन्त्रको रङ्गीचङ्गी फूल फुलाएर वीरताको अमर गाथा कोरेकाहरु, परिबर्तनको प्रतिफलबाट बन्चित भएर बाँचिरहेछन् , गुमनाम जिन्दगी ! जीवनोपयोगी शिक्षाबाट ठगिएर व्यापारिकरणको नङ्ग्राले चिथोरिएर ठालुहरुको होच्याइबाट थलिएर थिलथिलो भएका पाठशालाहरुले जन्माइरहेछन्...

मेरो हिड्ने तिम्रो हिड्ने बाटो अलग रह्यो जिन्दगीमा अब तिमीलाई भन्नु के नै रह्यो आधा उमेर ढल्कीएसी गुनासाहरु भो धेरै भाग्यले नै नदिएसी के जोर लाग्थ्यो मेरै धेरै विते मेरा जीवनका संझनाका पलहरु विश्वासमा घातै घात भो भन के पो...