साँदलगाएर राखेको भोजपुरे खुकुरी झैं टलक्क टल्किएको चमचमाउदो मुहारमा आगोको एक मुस्लो क्रान्ति लिएर हिडेको ज्योति, बासीखोराको माटोको टिका लगाई टयाम्के डाँडा झैं अग्लिएर निरंकुश राणाशासनको विरुद्ध भोजपुरे खुकुरीमा रगत नलगाई भोजपुरबाटैं क्रान्तिको विगुल फुक्ने योद्धा आफैंलाई भुलेर देशको खातिर...

रिस त मलाई पनि उठ्छ... तर, रिस उठ्यो भन्दैमा तिमीले जसरी झोँस्न सक्दिनँ म आफ्नै घरको छानोमा आगो दुखाउन सक्दिन म आमाको छाती शिशुजूनहरू पढ्ने पाठशालामा देखाउन सक्दिनँ भूतनाच छिराएर बगैँचामा बाँदरको हुल गराउन सक्दिनँ सृष्टिको सत्यनास ! रिस त...

मर्न पनि दिएनन् भगवान् ले मार्न पनि दिएनन् भगवान् ले जिउँदै छ के भन्नु ? जिउँदै मरेको छ ऊ ! भगवान् पनि विचित्रको ! धुन्धुकारी मरेर गयो तर ऊ भने बाँचेर पनि मरेको छ जिउँदै छ के भन्नु ? जिउँदै...

४ बजे राघव स्कुलबाट फर्किए, उनको उधारो खाने पसलमा गएर चिया खायौं दुबै जनाले । बिस्तारै मेरो बसको समय हुन लाग्यो, दुबै जना बस स्टैण्डतिर हिड्यौं । बस छुट्ने बेलामा राघवको एउटै भनाई थियो, मित्र फर्किने बेला नभेटी नजानु होला...

काठमाडौँ । नेपाल प्रज्ञाप्रतिष्ठानबाट प्रज्ञा नेपाली शैक्षणिक व्याकरण प्रकाशित हुने भएको छ । नेपाली भाषा शिक्षणमा एकरूपता कायम गर्न र पठन पाठनमा सहजता ल्याउने उद्देश्यले प्रज्ञाप्रतिष्ठानको भाषा (नेपाली भाषा, कोश तथा व्याकरण)विभागबाट उक्त व्याकरण तयार गरिएको हो । प्रज्ञाप्रतिष्ठानका कुलपति...

तिमीलाई म के भनुँ !!! कस्तो नजर लगायौ तिमीले सबै फिक्का फिक्का लागे खोइ त म कता हराएँ बस तिमी मात्रै रह्यौ..... जति टाढा म गए पनि साथै हुन्छ्यौ सँधैभरी शरीर भन्दा धेरै पर मन देखि धेरै माथि बस तिमी...

बिपीको नाम नै हाम्रालागि सिद्धान्तको पुञ्ज थियो र आज पनि छ । झन् त्यस्तो व्यक्तिको समीपमा पुग्नु र नजिकैबाट नियाल्नु एउटा ऐतिहासिक क्षण पनि थियो । उहाँको भौतिक शरीर हामीसँगबाट गएको ३८ वर्ष हुँदा पनि बिपीसँगको सामीप्य आज पनि ताजा...

परिवर्तन समयको बाटो हो जसरी समय कहिले रोकिदैन परिवर्तन पनि सधैं भइरहन्छ परिवर्तन जीवनको चाल हो जीवनभन्दा पहिलेको र मृत्यु पछिको परिवर्तन बिल्कुलै अदृश्य हुन्छ बाँकी सबै परिवर्तन देख्न, बुझ्न र महसुस गर्न सकिन्छ आँखाले देख्ने सबै परिवर्तनहरू आँखाले नदेख्ने...

पैसाको नै छनक बलियो नाम उस्कै चलेको। गोडा मोल्ने चलन सजिलो भात पानी मिलेको। छारो हाल्दै कल छल बलै ज्यान छोड्दै कमाऊ। हीरा मोती रजत सुनको काम के हो सुनाऊ।। जे जे गर्दा अघि अघि यही सर्छ टाठो बनेर। कालो...

भेट्नु र छुट्टिनु त प्राकृतिक नियम नै हो हजुर, छुटेर गएकाहरूलाई फेरि, चाहेर पनि कहाँ भेटिन्छ र, आकाशबाट पनि कैयन ताराहरू, झरी नै रहन्छ हजुर, झरेका ताराहरूलाई सम्झी, आकाश कहिले काहा रुन्छ र, बितेका पलहरू पनि, फर्केर फेरि न आउने...

बिहान अबेर ब्युँझेर आंग तान्ने बानीले प्रणितालाई कहिल्यै छोडेन । बिहेअघि उसलाई यस्तो बानीले खासै असर गरेन । बिहेपछि पनि उसले लोग्नेलाई यसरी हातमा लिई कि कसैले उसको आदतमाथि सामुन्ने भएर टिप्पणी गर्न सकेन । जागिरे लोग्नेको पछि लागेर केही...

म मान भारतीका गुरु अमर भारतीको गृहस्थ शिष्य जगदीशको पसलमा पुगे । सबै कुरा सुनेपछि उनले आफूलाई मान भारती यता आए नआएको बारे थाहा नभएको तर रवि गिरिलाई पक्कै थाहा हुने बताए । त्यहाँतपाईँ एक्लै पुग्न सक्नुहुन्न, म साँझमा तपाईँलाई...

ए चेपाङ ! तिम्रो घरलाई जलाइनु, हात्ती लाएर भत्काइनुमा के आश्चर्य भो र ! जम्मा दस घर न हो ! कहाँको सुकुम्बासी कहाँको सुकिलो मान्छे ! सुकिलो कपडामा वरिपरि सुरक्षाकर्मी भएका मान्छे अलेसान महलमा बसेर रमाइलो फिल्म जसरी तिम्रो त्यो...

२०७२ मंसिर १ बेबी ! आज तिमी ९ हप्ताको भयौ । तिमी छोरा हौ या छोरी के हौ मलाई थाहा छैन । तर, जे भए पनि तिमीलाई अहिले गर्ने सम्बोधनको अलमलबाहेक मलाई अरू फरक पर्दैन । त्यसैले तिमीलाई बेबी मात्र...

चितवन । युवापुस्ताका चर्चित कथाकार वसन्त पराजुलीको कुमाता कथासङ्ग्रह माथि पाठक समीक्षा गरिएको छ । पुत्र कुपुत्र हुन सक्ला तर माता कहिल्यै कुमाता हुन्नन् भन्ने कथनलाई कथासङ्ग्रहले भताभुङ्ग बनाउँदै समाजमा विद्यमान विकृति तथा विसङ्गतिलाई मूल केन्द्रमा राखेको छ । सामाजिक...

पवित्रता प्रथम गुण मेरो हु म पवित्रताको नदी शान्ति दोस्रो गुण शान्त स्वभाव मेरो ज्ञानको ज्योति हुँ भने को हुँ म भन तिमी ? सुखमा मसँगै रमाउँदछन् हाँसेर खितखित आनन्दको बगैँचामा मुस्कुराउँदछन् फुलेको फूलसँग उमंगी हावाको छालसँगै मौलाएर भनन्को हुँ...

जीवन त अनुभवहरूको सँगालो नै हो । एउटा मानिसले विभिन्न समयसँगै आफूलाई चाहेर पनि, नचाहेरै पनि गुजारेकै हुन्छ । फरक यत्ति हो, कुनै अनुभवले सम्झँदा पनि आह्लादित होइन्छ त कुनै सम्झँदा पनि मन त्यसै अमिलो हुन्छ र तत्काल प्रतिशोधका लागि...