जब पुराना यादहरूको बिचमा पुगिन्छ, अनि सम्झनाहरूको त्यहाँ सभा हुन थाल्छ । कुन पहिले घटे होइन कि ती घटना किन र कसरी घटे भन्ने कुराको सम्झना अस्पष्ट र धमिलोरुपमा देखिन्छ । कुनै अहिले पनि स्पष्ट देखिन्छ अनि कुनैचाहिँ बिस्तारै बिस्तारै...

सम्झनाहरू दूर अतीत वा निकट अतीतका स्मृति अभिलेख हुन् । ती कति आफैँमा घटेका या आफैँ नै त्यसको पात्र भएको हुनसक्छ या कति त आफैँले नजिकैबाट भोगेको पनि हुनसक्छ । आखिर सम्झना त इतिहास नै त हो । तर कतिपय...

त्यस्तो कुनै डायरी पनि राखिएन किनभने दिनहरू त्यसैगरी बित्लान् भन्ने लाग्दो रहेछ । त्यो बेलामा बा, आमा, परिवारका सबै सदस्यहरू सखल्ल भएका बेलामा सबै कुरा यस्तै होला जस्तो लाग्दो रहेछ । झन् म त अलि बेतालको पनि भएछु । खासै...

हुन त यो मैले लेख्न थालेको मेरै सम्झनाहरूको, मेरै स्मृतिहरूको सँगालो हो, कुनै क्रमबद्ध पनि होइन तर सम्झँदै जाँदा, लेख्दै जाँदा, भोगेका कुराहरूलाई बिस्तारै बिस्तारै खोतल्दा कुन कुरा पहिले आउँछ, कुन कुरा पछि आउँछ । सायद पुराना कुराहरू या स्मृतिहरू...

आजभोलि खोइ किन हो, मन उद्विग्न हुन थालेको छ । धेरै यादहरूले पोलेर पनि हुनसक्छ, धेरै कुराहरूमा महत्त्वाकाङ्क्षा पालेकोले पनि हुनसक्छ । थाहा छैन किन हो, मन उद्वेलित छ , हुनसक्छ, कोभिड १९ को प्रभाव हो या आफैँमा निहित कमजोरीहरूले...

जब जब अतीतको यात्रामा विचरण गर्न थालिन्छ, बिर्सिएका पुराना कुराहरू फुत्त फुत्त आउन थाल्छन् जस्तो कि पुराना बाकस र सन्दुसबाट हराएका भनिएका सामानहरू भेटिन थाल्छन् । साना साना कुराहरू पनि ताजा हुँदै साँच्चै अघिल्तिर सजीव भएर उभिन थाल्छन् र भन्छन्...

भोगाइको कुरा गर्दा यसो भनिन्छ-एउटै आमाका जुम्ल्याहा सन्तान छन् र एउटै वातावरणमा हुर्किएका छन् भने पनि उनीहरूका व्यक्तिगत भोगाइहरूमा भिन्नता आउँछ । एउटै चलचित्र हेरिरहेका दर्शकहरूका बिचमा पनि सिनेमाका बारेमा फरक फरक धारणाहरू हुने गर्छन् । ठिक त्यस्तै भयो मेरा...

छस्का, छमो र छर्का जब काठमाडौँमा पढ्न आइयो, अनि पो थाहा पाइयो, नेपाल भाषामा ट र त को आवाज एउटै रहेछ जस्तो कि अङ्ग्रेजीमा छ । टलाई त र तँ लाई ट भन्नुको कारण त्यहाँ त्यसको लागि बेग्लै बोलीको चलन...

पत्रकारितालाई मैले सोख र सन्तुष्टिको रुपमा लिएको छु । अर्थात् पत्रकारको परिचयको आधारमा त्यस्तो कुनै सुविधाप्रति मेरो आकर्षण रहेन । त्यसको कारण मेरो जीविकोपार्जन र रुचिको विषय भनेको शिक्षणमा रह्यो र शिक्षकहरूको सुविधाका लागि सदैव लागिरहने एउटा साङ्गठनिक कार्यकर्ता रुपमा...

रामस्वरुप राम सागर डिग्री कलेज, जनकपुर । आरआर कलेज छोटकरीमा । डिग्री यस कारणले कि त्यहाँ बिएसम्मको कक्षा हुन्थ्यो । आईए, बिए र आइ कमसम्मको पढाइ हुन्थ्यो २०२७ सालमा । केही समय पहिले त्यहाँ दुई वटा घटना भएका रहेछन् म...

काठमाडौँलाई हामी नेपाल नै भन्थ्यौँ पछिसम्म । त्यसै भनिन्थ्यो गाउँघरमा । अहिले त्यसो भनिँदैन । तर पहिले नेपाल जाने भनिन्थ्यो, नेपालबाट आएको भनिन्थ्यो । मैले २१ वर्षको उमेरसम्म काठमाडौँ देखेको थिइनँ । फोटोहरूमा प्रशस्त देखेको काठमाडौँ हेर्न जाने रहर त...

झल्झल्ती आउने त्यो दिन जहिले पनि । अहिले पनि हिजैजस्तो लाग्छ तर ३८ वर्ष भएछ । भौतिकरुपमा बिपीको निधन भएको । २०३९ साल साउन ६ गते । थाइल्यान्डबाट बिपीलाई सायद बेहोसमा नै नेपाल ल्याइयो र विमानस्थलबाट एम्बुलेन्समा चाबहिलको निवासमा ल्याइयो...

क्रान्तिकारी कवि गोपाल रिमालले आफ्नो कवितामा भन्नुभएको थियो- एक दिन पक्कै त्यो आउँछ आमा । सायद ! त्यो एक दिन आयो र गयो । एउटा क्रान्ति द्रष्टा, भविष्य द्रष्टा र नेपाल आमाको बारेमा चिन्ता लिएर जीवन न्यौछावर गर्ने नेपाल आमाको...

अश्रु सिन्धुलीको नाममा मेरा केही कथाहरू, केही कविताहरू मधुपर्क, कान्तिपुर, अन्नपूर्ण पोस्ट, गोरखापत्र र अरु धेरै पत्र पत्रिकामा आएका थिए तर पछि कतिपय पत्रिकामा पारिश्रमिक दिँदा आफ्नो परिचयपत्र पनि देखाउनु पर्ने भयो , अचेल धेरैजसो पत्रिकामा, अनलाइनहरूमा आफ्नै परिचित नामले...

बिपीको नाम नै हाम्रालागि सिद्धान्तको पुञ्ज थियो र आज पनि छ । झन् त्यस्तो व्यक्तिको समीपमा पुग्नु र नजिकैबाट नियाल्नु एउटा ऐतिहासिक क्षण पनि थियो । उहाँको भौतिक शरीर हामीसँगबाट गएको ३८ वर्ष हुँदा पनि बिपीसँगको सामीप्य आज पनि ताजा...

जीवन त अनुभवहरूको सँगालो नै हो । एउटा मानिसले विभिन्न समयसँगै आफूलाई चाहेर पनि, नचाहेरै पनि गुजारेकै हुन्छ । फरक यत्ति हो, कुनै अनुभवले सम्झँदा पनि आह्लादित होइन्छ त कुनै सम्झँदा पनि मन त्यसै अमिलो हुन्छ र तत्काल प्रतिशोधका लागि...

ग्वाल्टारमा धेरै वर्ष त बसिएन । रामेछाप पढ्न जाने भनेर २०२३ साल फागुनदेखि घर बाहिर हिँडियो र आजसम्म पनि ग्वाल्टारमा गएर आरामसँग बसिएको छैन भन्दा पनि हुन्छ । जबकि मेरो स्थायी थातथलो अहिले पनि त्यही नै हो । मेरो मात्र...